Al maanden voel ik het. De voortstuwing van het grotere plan van Het Huis Van Aandacht. Ik heb haar wederom gehoord. Haar timing is weer perfect. Maar men wat vind ik het moeilijk om weer te springen, los te laten en de stuwing te volgen en mijn moeder zou zeker uit bezorgdheid hebben gezegd ” Meisje waar begin je toch weer aan” , laat me maar gaan mam zou ik hebben geantwoord.
Mijn ziel voelt het al tijden.
Het universum staat alweer klaar met hun vangnet zodat ik weer blind kan springen in overgave.
Het bedrijf zo afgestemd begonnen. 9 jaar geleden met mijn eigen handen opgebouwd. Zoveel mensen mogen ontvangen. Zoveel mogen zien groeien. Bij mezelf en de ander. Zoveel mensen die zich zelf konden her-inneren. Duizenden uren geluisterd in mijn zijn en door mijn handen en hart heen. Duizenden uren mogen aanraken, nabij mogen zijn tot in het diepste van de kern. Duizenden uren processen laten ontvouwen. Duizenden uren gebouwd aan een prachtig fundament van aandacht, geborgenheid, aanwezigheid en authenticiteit. Ècht mogen zijn. Oordeelloosheid en als er oordeel was dat herkend en weer gelaten.
Maar Het Huis roept om de volgende stap van haar bestemming te nemen en dat kan niet op deze locatie. Het vraagt van mij om te vertrouwen op haar roep. Wederom in dienst te staan van het groter geheel. Haar ware grote niet bedekt te houden.
Maar men wat vind ik het weer spannend, en wat voel ik een hechting van een ego deel ” ik heb het gebouwd”. ” ik heb er alle werk voor geleverd” ” Het gaat toch goed laten we het lekker zo houden” dat ik de eenheid vergeet. Als ik werkelijk kijk en voel dan heb ik alles aangereikt gekregen vanuit het Universum, vanuit het leven zelf, het is door mij heen gezonden en ik heb geluisterd en ben gaan doen en neerzetten. Het is een fantastische warme plek geworden voor velen maar vooral ook voor mij.
Lief Huis, ik hoor je roep maar ik heb heel even nodig om me voor te bereiden om weer te springen in overgave.
Een vriendin vroeg of ik al keuze kon nemen en ze gaf me zo’n prachtig bericht die de precies mijn kern raakte.
”He lieve Ester.....ik kan me dit zoooo goed voorstellen.
Je voelt en zegt het al maanden......maar toch .....Het Huis Van Aandacht zo jou gebouwde plek...
Zo de plek waar zoveel herinneringen liggen waar je zoveel mensen hebt geholpen......begrijpelijk dat je hart ook huilt.
En het is zo’n sprong in het diepe...nog niks nieuws en het oude weg.
Maar toch lieve Ester gaan er pas nieuwe deuren open als anderen gesloten worden en gaat t je vast wat extra’s geven.
Heel veel sterkte en liefs🧡🧡....je kan het.
Zo blij met lieve mensen om mij heen die me ondersteunen in mijn Liefdevolle taak op aarde.
Liefs Ester 🧡
Ps geen zorgen, Arjen blijft, ik blijf, de aandacht en high end service blijft alleen mogelijk vanaf eind 2026 op een andere locatie én met Heel Team Aandacht 🤭
Wij zijn op zoek naar een passende locatie in de kust lijn van Groote Keeten tot Castricum 🧡
