” We raden je een maagverkleining aan” hoe vaak ik dat het afgelopen jaar wel niet heb gehoord is bijna niet op 2 handen te tellen.
NEE dat wil ik NIET was consequent mijn antwoord.
Ik vertrouwde mijn lijf dat het zelf kon los laten.
Ik moest alleen maar de juiste puzzelstukken op zijn plek leggen en tja het was nu eenmaal een puzzel van 2000 stukjes.
Laat me wel zeggen, ik ben niet tegen een maagverkleining, het kan sommige mensen echt helpen, ik ben tegen een maagverkleining bij mezelf.
Ik kwam in 8 jaar tijd bijna 50 kilo aan. Hoe vaak ik me heb moeten verantwoorden naar de buiten wereld dat ik écht heel erg gezond leef. Hoe vaak ik heb moeten aanhoren dat ik maar minder moest eten, of met meer aandacht moest eten, of trager. Vele adviezen kwamen voorbij. Gelukkig ben ik van nature eigenwijs en hou ik veel van mezelf en heb ik mezelf altijd prachtig gevonden. Ik voelde het puzzelstuk valt vanzelf op zijn plek als ik het juiste stukje heb gevonden.
Vorig jaar viel het! Ernstige slaapapnue. Mijn lichaam schakelde in de afgelopen 8 jaar ook steeds meer uit. Tot ik vorig niets meer kon onthouden ook niet hoe ik trap moest lopen. Mega veel pijn door enorme verzuring in mijn benen. Veel te hoge HB waardoor mijn hart harder moest werken maar vooral het overgewicht door enorme hormoon verstooring en spijsvertering die niet meer deed.
Sinds vorig jaar slaap ik met een CPAP apparaat. Slaap ik met luchtdruk waardoor ik weer zuurstof binnen krijg.
Ik gaf mijn lijf een jaar de ruimte in rust en na een half jaar begon het vanzelf gewicht los te laten. De systemen komen weer op gang. 3 jaar Ester zei de dokter 3 jaar gaat je herstel duren. Ik geloof in volledig herstel en weet mijn lichaam aankan. 90% zak ik in vertrouwen 10% in frustratie, verdriet, boosheid dat het niet eerder ontdekt is. Maar ik laat het zijn en kom weer terug in de 90%.
Dagelijks praat ik met mijn lijf, laat maar gaan, jij hoeft het niet meer te dragen, het is okey, ik heb je gehoord, ik zie het nu. Dagelijks praat ik met mijn verstoorde hypothalamus, kom maar in balans, alles is goed nu, nu krijg je zuurstof en kan je weer gewoon functioneren en zeg ik breng me naar een gezond gewicht.
Sinds 4 weken zit ik een revalidatie traject omdat lichaam wel heel graag weer wil bewegen maar mijn brein nog valse alarm signalen stuurt en bang voor schaarste. Het gaat goed, ik voel me fitter worden. Het meest verlossende vind ik dat ik nu eindelijk aan mijn dochters kan zeggen, het gaat weer goed met mama.
Dat vond ik innerlijk de zwaarste klus om te zijn met dat ik geen krachtige moeder was maar soms een ernstig vermoeid mens én daardoor afwezig omdat ik zo met mezelf bezig was.
Het gaat steeds beter met mij in de apnue. Nu alleen de uitdaging nog van mijn dikke darm.
Ik geloof in volledig herstel. Eerst geloven dan zie ik vanzelf 😉.
Dank je wel apnue dat je me letterlijk adem pauze hebt laten nemen.
Dank je wel dikke darm dat je me uitnodigt om werkelijk te kijken naar balans tussen geven en nemen.
Liefs Ester min 14 kilo 🧡
