"Kun je mij helpen?" vraag je mij

Helpen

”Kun jij mij helpen?”, vraag je mij

Nee, mijn lief, dat kan ik niet

Ik leer nog hoe mijzelf te helen

Hoe te leven, weet ik niet

Hoe moet ik dan het jouwe helen?

Hoe zal ik beter weten hoe jij leven moet

Dan dat ’iets’ in jou wat er zo vurig naar verlangt?

Ja, met jou samen luisteren kan ik

Niet het oneindige verhaal van je gedachten

Niet het kabaal van die dit en toen die dat maar

Horen wat gehoord wil,

Die kleine stille stem die haast niet durft te spreken

Die, uit angst om te worden veroordeeld

Door mij, of door jou,

Verstopt blijft. Stil. Haast afgestorven.

Hopend misschien. Ja misschien

Ooit toch te worden liefgehad.

Gevonden.

”Kun jij mij helpen?”, vraag je mij

Nee, mijn lief, dat kan ik niet

Met jou samen luisteren kan ik

Naar het verhaal van jouw pijn

Van jouw verdriet

En van jouw hartsverlangen wat daaronder verscholen ligt

En wanneer jij merkt dat je deuren wilt openen

Kan ik je mijn hand reiken om het gemakkelijker te maken

Wanneer jij merkt dat er liefde nodig is of steun,

Dan ben ik blij als ik je de mijne mag lenen.

Als je lichaam leeg is, moe.

Misschien weet ik een kruid, een middel wat het draaglijk maakt

Maar jou helpen je leven te helen?

Jou helpen je crisis te boven te komen?

Nee dat kan ik niet

Jou vertellen hoe, zou arrogantie zijn

Ik weet minder over jouw leven dan jij zelf

Ongeacht hoe veel ik leerde

Ik kan je horen. Zien. Verstaan. Je liefhebben.

Ik kan je hand vast houden en met je mee reizen.

Als je mij toelaat tot in de kwetsbare diepten van je ziel

Als je bereid bent om daar te gaan waar angst jou wil tegenhouden

Daar waar je nooit zeker bent hoe het zal zijn

Daar waar je de monsters en draken verwacht

die je in jouw verleden niet hanteren kon.

Daar kan ik met jou samen reizen.

Je hoeft daar niet alleen te gaan.

Ik kan voor jou de liefde bewaren,

zodat de angst je niet gevangen neemt

Ik kan met jou de focus helder houden

De diepe wens die jou hier bracht

Zodat je zult vinden wat je zocht

Je Zelf.

Je kracht

Je liefde

Je vrijheid

Je schoonheid.

”Kun jij mij helpen?”, vraag je mij

Nee, mijn lief, dat kan ik niet

Ik heb dingen verworven en dingen geleerd

Misschien inspireren ze jou

Maar jouw leven leef ik niet, mijn lief.

Ik beloof je dit: ik zal niet oordelen

Niet doen alsof ik beter ben dan jij

Ik zal er wel met jou zijn

Om samen met jou

Het wonder te ontdekken

Wat verscholen ligt in jouw eigen leven

De parel die ontdekt wil worden

Het kwetsbare pure kind

Wat wil worden gevonden en lief gehad.

Maar ik kan je niet helpen

Dat kun jij zelf.

Ook al denk je misschien van niet.

Misschien helpt mijn luisteren jou daarin

Om te luisteren onder de oppervlakkige woeste golven

Van je emoties, je angst en je verstand

En de diepte in te duiken tot in de stille wateren van jou eigen ziel

Waar alle weten ligt

Alle heling.

Alles is er al.

Conny Coppen