Daar ligt ze dan, alleen.

Daar ligt ze dan, alleen.
Ze moest al veel te vroeg afscheid nemen van haar tweeling deel. Vanaf dat moment had ze besloten dat ze het voor altijd verder alleen moest doen. Verlaten, geamputeerd bleef ze alleen achter in de baarmoeder. Nog niet kunnen begrijpen, alleen het gevoel van verlaten worden en dat ze het voortaan alleen moest doen bleef bij haar.
Ze werd geboren in een groot gezin en toen ze nog maar een paar weken oud was, werd haar moeder ernstig ziek. Het gevoel van verlaten worden herkende ze direct toen haar moeder er niet voor haar kon zijn. Ze verzette zich tegen het gevoel, het was veel te groot. En zo groeide ze op met een verstoten deel van haar zelf achter een masker van vrolijkheid, en spring in t veld zijn.
Ze huppelde vrolijk door het leven. Tot ze ineens brak nadat ze weer verlaten werd, dit keer door haar partner.

De pas verlaten vrouw die ze was, op zoek gegaan naar vulling van de leegte die in iedere vezel van haar lijf ineens zo voelbaar was geworden. Ze herkende eerst niet dat ze een deel van zichzelf had afgestoten, zichzelf had verlaten. Ze verloor zich dieper in allerlei verslavingen om de diepte van de leegte maar niet te hoeven voelen. De verslavingen gaven haar tijdelijk een gevoel van compleet zijn en daardoor was het ook zo moeilijk ermee te stoppen. Toch besloot ze op een dag, dat ze zich niet meer wilde verschuilen en aan te kijken wat er werkelijk zo’n pijn deed. Ze wilde zich vrij voelen.
Diep verscholen in haar lichaam begon ze de afgestoten delen weer toe te laten. Dat ging gepaard met veel pijn, verdriet, vallen en weer opstaan.

De volwassen vrouw die ze nu is, geleerd dat het leven is wat het is in de herontdekking van haarZelf. Dat ze niet alle wijsheid in pacht heeft, dat ze geen gelijk hoeft te hebben en dat iedereen anders is. De kettingen van onzinregels heeft gebroken en iedere keer weer terugkerend naar haar eigen basis.
Het kleine meisje wat ze ooit vergat, verlaten had, weer bij haar mag zijn, haar liefde kan geven, haar kan troosten op de dagen dat het alleen doen, alleen voelen toch nog even boven komt.
De leegte er is maar dat ze nu de andere kant ziet.
Dat het geen leegte maar ruimte voor haarzelf is.

Liefs Ester 🧡
(eigen foto)

#innerlijkkind #mamatrauma #trauma #alleengeborentweeling #rouw #lichaamsgerichttraumawerk #liefde